کیمیاگر

لازم است بگویم که کیمیاگر یک کتاب نمادین است و متفاوت با خاطرات یک جادوگر (زائرکوم پوستل) که اثری غیرتخیلی است.
یازده سال از زندگی ام را صرف مطالعه ی کیمیاگری کردم . همین تصور ساده استحاله ی فلزات به طلا و یا کشف اکسیر جوانی، برای آن که یک رازآموز

جادو را شیفته نماید، کافی بود. اعتراف می کنم که اکسیر جوانی بیشتر اغوایم می کرد پیش از درک و احساس حضور خداوند، تصور این که روزی همه چیز پایان

خواهد یافت ناامیدکننده بود. بدین ترتیب، وقتی دانستم می توانم به مایعی دست یابم که قادر است دوران هستی من را سال ها افزایش دهد تصمیم گرفتم جسم

و روحم را وقف یافتن آن نمایم.
آن دوران آغاز دهه ی هفتاد هم زمان با تحولات عظیم اجتماعی بود و هنوز کتاب هایی در زمینه ی کیمیاگری منتشر نشده بود. مانند یکی از شخصیت های کتاب اندکی پولی را که داشتم خرج کتاب های کیمیاگری خارجی کردم. در طول روز، ساعت ها از وقتم را صرف مطالعه ی نمادشناسی پیچیده ی کیمیاگری نمودم . در ریودوژانیرو به جست و جوی دو سه نفر برخاستم که به طور جدی به علم اعظم می پرداختند. اما آن ها از پذیرفتن من سر بازد زدند. هم چنین با اشخاص متعدد دیگری نیز آشنا شدم که خود را کیمیاگر می خواندند، آزمایشگاه هایی داشتند، و به من قول می دادند در ازای ثروت واقعی، اسرار این هنر را به من بیاموزند؛ امروز فهمیده ام که هیچ کدام از آن چه را که به دانستنش وانمود می کردند، نمی دانسته اند.