پل میسن آینده‌ی بشر را روشن و درخشان می‌بیند. او معتقد است که ناهنجاری‌های کنونی‌ جهان از جمله نابرابری، فقر، جنگ، مافیا، تغییر اقلیم، پیری جمعیت و نابودی محیط زیست همگی نشانه‌های گذار از نظام کنونی جهان هستند. در واقع اینها درد زایمانند. او معتقد است که سرمایه‌داری تکنولوژی جدیدی را ابداع کرده – تکنولوژی اطلاعات- که سرمایه‌داری را نابود می‌کند. این تکنولوژی اقتصاد جدیدی را ایجاد کرده – و پیوسته آن را تقویت می کند- که غیر بازاری ست و گرایش دارد به کاهش قیمت کالاها و به صفر رساندن آنها، کاهشِ ساعات کارِ اجتماعاً لازم برای تولید کالاها، و به صفر رساندن تولید و انتشار کربن. اقتصادی که اساس آن بر خلاف اقتصاد سرمایه‌داری بر فراوانی‌ست نه کمیابی.  این تکنولوژی جدید ساختار اقتصادی- اجتماعیِ جدیدی می‌طلبد و شیوه‌های جدیدی را در تولید و زندگی اجتماعی بشر می‌آفریند و منجر به نظام جدیدی خواهد شد، نظامی که او آن را پسا سرمایه‌داری می‌نامد و تکنولوژی “شبکه” را مهم‌ترین تکنولوژی آن می‌خواند.