می‌توانستی هر لحظه خواستی دکمه‌ی توقف را بزنی، می‌توانستی همه‌چیز را پاک کنی و از اول شروع کنی، می‌توانستی حرف‌های دیگری بزنی؛ نه از آن‌هایی که همیشه گفته‌ای، می‌توانستی انتخاب‌هایی را که نکردی، تجربه کنی و آن روزهایی را که نصفه‌نیمه زندگی کرده‌ای تکرار کنی. می‌توانستی مثل شخصیت‌های بازی زندگی کنی که دائم می‌میرند و هرگز نمی‌میرند!

فردا و فردا و فردا گابریل زوین میلکان