«تخت پروکروستس» عنوان خود را از اساطیر یونانی گرفته است؛ این داستان دربارۀ مردی است که مهمان‌ها را با کشیدن یا بریدن اندام‌هایشان به اندازهٔ تخت خود در می‌آورد. این داستان نمایانگر دیدگاه طالب در مورد پیامد‌های ناخواستهٔ غرور بیش از حدِ تمدنِ مدرن است؛ تغییر انسان‌ها برای اینکه با تکنولوژی هم‌خوان‌ شوند، سرزنشِ واقعیت برای اینکه با مدل‌های اقتصادی هماهنگ نیستند، اختراع بیماری‌ها برای فروش دارو، تعریف هوش به عنوان آنچه در کلاس درس می‌توان آزمود و متقاعد کردن مردم به این امر که کارمندی نوعی بردگی نیست.

این گزین‌گویه‌های بازی‌گوشانه و گستاخانه با افشای خودفریبی‌هایی که تاکنون با آن‌ها زندگی می‌کردید، اما هرگز آن‌ها را تشخیص نداده بودید، شما را شگفت‌زده می‌کنند.

نسیم طالب با ترکیبی نادر از شوخ‌طبعی و خردی نیرومند، توهمات انسانی را زیر و رو می‌کند و ارزش‌های کلاسیک شجاعت، ظرافت و فضل و دانش‌ را در برابر بیماری‌های مدرنِ خوره‌ بودن، نافرهیختگی و حقه‌بازی قرار می‌دهد.