امروزه همکاری مشترک، تعامل اقتصادی و همبستگی کشورها از طریق تجارت، تأثیر و انتقال فناوری و تبادل اطلاعات و فرهنگ در جریان است و این جریانات و وابستگی متقابل، باعث افزایش و پیچیدگی روابط، تنش‌ها، ایجاد شکاف در میان ملت‌ها و نهایتأ افزایش میزان کارهای غیراخلاقی، غیرقانونی و غیرمسئولانه شده است. بدیهی است در چنین فضایی که با مشکلات و مسائل اخلاقی پیچیده نیز همراه است، باید راه حل‌ها، انتخاب‌ها و تصمیمات مهندسان یا مدیران مبتنی بر اصول و ارزش‌های اخلاقی و نیز ملحوظ داشتن محدودیت‌های فرهنگی، اجتماعی و مذهبی باشد.

به عبارت دیگر، یک مدیر یا مهندس باید بتواند براساس نظام ارزشی مورد قبول و رعایت اصول اخلاقی، از کلیه امکانات و منابع موجود در راستای پوشش اهداف سازمان یا شرکت استفاده کند؛ چراکه، جامعه و ذی‌نفعان هر سازمان یا شرکتی از رهبران، مهندسان و مدیران خود انتظار دارند که به درستی، انصاف و عدالت رفتار کنند. بنابراین مدیران و مهندسان باید رفتار، ادب و عملشان در حرفه توأم با تعهد و مسئولیت اخلاقی بوده (یعنی، داشتن اخلاق حرفه‌ای) و در این میان باید حفظ ايمنی، سلامت و رفاه جامعه با رعایت حفظ منابع طبيعی برای نسل‌های آينده در حد اعلا نگاه داشته شود.